Maybe the more we try and will ourselves to states of bliss,
The more confused we get...
To the point, where we don't recognize ourselves.
Instead, we just keep smiling...trying like hell...
To be the happy people we wish we were.
Until eventually it hits us, it's been there all along...
Not in our dreams or hopes
But in the known...
The comfortable...
The familiar.
Grey's Anatomy
oj jak często jest tak że nie dostrzegamy tego, co cały czas mamy w zasięgu wzroku.
OdpowiedzUsuńmarzymy o jakichś niestworzonych historiach zamiast cieszyć się tym co mamy i w dodatku tym co może nas uszczęśliwić, tyle że nie zdajemy sobie z tego sprawy.
a gdy już zdamy nie możemy uwierzyć jacy ślepi byliśmy.
Ale najważniesze, że w końcu zdajemy :)
some cannot sleep.
OdpowiedzUsuńfor nothing is known,
comfortable,
familiar.